Week zonder vlees en zuivel: graag een onsje minder boos
Op de tweede dag van de ‘Week zonder Vlees en Zuivel’ stapten enkele boeren in de Krimpenerwaard meteen in hun tractor om te protesteren tegen de deelname van lokale supermarkten. Als het aan Farmers Defence Force ligt, moeten consumenten deze supermarkten de hele week mijden en moeten de supermarktondernemers maar eens goed nadenken of ze in het vervolg weer aan zo’n week meedoen. Een lokale actie van een kleine groep, maar dankzij social media al snel in heel het land zichtbaar.
Moet je nou echt overal voor op de tractor stappen? Moet je meteen als je je ergens aan stoort, oproepen tot een boycot en met ‘groot materieel’ andere ondernemers, zoals supermarkteigenaren, onder druk zetten? De ‘cancel-cultuur’ ten top.
De ‘Week zonder Vlees en Zuivel’ is in het leven geroepen om mensen te inspireren meer plantaardig te eten en een meer flexitarisch eetpatroon te ontwikkelen. Er is niemand die iemand verbiedt om vlees of zuivel te consumeren of te kopen. Maar op social media zie je meteen mensen die deze week extra veel vlees eten. Waarom? Stel dat de ‘Week zonder Auto’ zou worden georganiseerd, om mensen te inspireren eens met het openbaar vervoer te reizen. Ga je dan ook meteen extra veel kilometers in je auto rijden? Of gaan boze automobilisten verhaal halen bij machinisten en buschauffeurs? Ik hoop het niet.
Wat is er mis met het feit dat je juist een ander deel van de landbouwsector, de akker- en tuinbouw, op deze manier eens in het zonnetje zet? Aandacht voor het ene vragen is toch niet hetzelfde als het ‘demoniseren’ van het andere?
En laten we eerlijk zijn: minder dierlijk en meer plantaardig consumeren is toch echt duurzamer. Laten we niet meteen in de weerstand schieten, maar eens over de eigen grenzen heen kijken en eens wat anders uitproberen. Als liefhebber van goede kazen en een mooi stukje vlees, laat ik me graag inspireren en verleiden. Daar word ik juist blij van in plaats van boos.
Deze column verscheen eerder in Food&Agribusiness